Ooit was de Durme een lange rivier, die ontsprong in West-Vlaanderen en uitmondde in de Schelde ter hoogte van Hamme. In de loop der eeuwen is echter duchtig ingegrepen in de loop van de Durme. Ook de typische fauna en flora moesten eraan geloven. Nu staat alleen het stroomafwaartse gedeelte van de rivier nog onder de invloed van eb en vloed. Het Sigmaplan wil deze getijden-Durme veiliger maken en tegelijk haar oorspronkelijke natuurwaarde teruggeven.
In de Durmevallei (205 hectare in Hamme, Temse, Waasmunster, Zele en Lokeren) wordt bijkomende waterberging gecreëerd, het getij stroomopwaarts wordt getemperd en de afwatering van de achterliggende gebieden wordt verbeterd. Via gecontroleerde overstromingsgebieden met gereduceerd getij (GOG-GGG's) en ontpoldering ontstaat er getijdennatuur.
Anderzijds ontwikkelen er zich door vernatting opnieuw soortenrijke meersen of waterrijke landschappen. Verder wordt ook de Koolputtensite heringericht. Die plek krijgt een toeristisch-recreatieve bestemming als toegangspoort tot de Durmevallei.